ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام و روز پاسدار مبارک باد
سالروز ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام و روز پاسدار بر محبان اهل بیت(ع) مبارک باد
حضرت امام حسین علیه السلام، در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت دومین فرزند برومند حضرت علی و فاطمه که درود خدا بر ایشان باد در خانه وحی و ولایت چشم به جهان گشود.
امام حسین علیه السلام، در سوم ماه شعبان در شهر مدینه به دنیا آمد. مادرش فاطمه دخت رسول الله (ص) بود. آن حضرت با نثار خون پاک خود و یارانش، از اسلام و ارزش‌های اسلامی پاسداری نمود. روز میلاد آن امام عزیز به روز پاسدار نام گذاری شده است. پیامبر صلی الله علیه و آله سلم، تبسّم بر لب، لحظه موعود را به شوق ایستاده و امیرمومنان علی علیه السلام، لحظه شمار در آغوش فشردن توست! مدینه دوباره محور توجّه است. هر لحظه که می‌گذرد، التهاب بیشتر می‌شود و انتظار، شیرین تر! و ناگهان...
اوصاف و القاب امام حسین علیه السلام
کنیه امام، ابو عبد الله و القاب وی را الرشید، الوفی، الطیب، السید، الزکی، المبارک، التابع لمرضاة الله، الدلیل علی ذات الله، و السبط، نوشته اند. اما بالاترین لقب همان است که جد بزرگوارش پیامبر (ص) بر او و برادرش امام حسن نهاده و فرمود: حسن و حسین دو سرور جوانان اهل بهشتند؛ و در جای دیگر رسول الله (ص) امام حسین (ع) را به نام سبط خواند. در کتاب الفصول المهمة، نقش انگشتری وی، لکل اجل کتاب آمده، اما در کتاب وافی و غیر آن که از امام صادق (ع) نقل گردیده، حسبی الله، و از امام رضا (ع) «ان الله بالغ امره» ذکر شده است.
تاریخ زندگی امام حسین علیه السلام
امام حسین (علیه السلام) مورد علاقه شدید پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بود و آن حضرت درباره او فرمود: «حسینٌ منی و اَنا مِن حسینٍ ...» و در آغوش پیامبر بزرگ شد. هنگام رحلت رسول خدا، شش ساله بود. در دوران پدرش علی بن ابی طالب (ع) نیز از موقعیت والایی برخوردار بود؛ علم، بخشش، بزرگواری، فصاحت، شجاعت، تواضع، دستگیری از بینوایان، عفو و حلم و ... از صفات برجسته این حجت الهی بود. در دوران خلافت پدرش، در کنار آن حضرت بود و در سه جنگ «جمل»، «صفین» و «نهروان» شرکت داشت.
پس از شهادت پدرش که امامت به حسن بن علی علیهما السلام رسید، همچون سربازی مطیع رهبر و مولای خویش و همراه برادر بود. پس از انعقاد پیمان صلح، با برادرش و بقیه اهل بیت علیهم السلام به مدینه آمدند. با شهادتِ امام مجتبی (ع) در سال ۴۹ یا ۵۰ هجری، بار امامت به دوش سیدالشهداء قرار گرفت.
امام حسین علیه السلام و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
نقطه آغازین ارتباط از تولد هر دو امام در ماه شعبان شروع می‌شود. جالب این که سوم شعبان، روز میلاد امام سوم شیعیان می‌باشد و پیشوای دوازدهم نیز دوازده روز بعد، در نیمه شعبان، دنیا را به وجود نورانی خویش نور باران کرده است.
زاد روز امام حسین علیه السلام باید به یاد امام عصر عج الله تعالی فرجه، بود و در روز میلاد حضرت حجت عج الله تعالی فرجه باید سیدالشهدا را یاد کرد؛ در دعای هریک از این دو معصوم، جمله‌هایی را زیر لب زمزمه می‌کنیم که یاد دیگری را در دل زنده می‌کند. شیعیان در سوم شعبان، روز میلاد سالار شهیدان، یاد فرزندان آن حضرت را در دل‌ها زنده می‌کنند؛ چرا که در توقیع مبارکی که از امام حسن عسکری علیه السلام برای «قاسم بن علاء همدانی» آمده، در زادروز امام حسین علیه السلام تصریح شده که: «خداوندا! من تو را به مقام مولود این روز می‌خوانم. او پیش از آن که چشم به دنیا بگشاید و پیش از آن که تولد یابد، وعده و خبر شهادتش داده شد. آسمان و هرکس در آن بود و زمین و هرکس بر روی آن بود، بر او گریه کرد ... او که در عوض شهادتش، ائمه علیهم السلام از نسل او شدند و شفا در تربت او قرار داده شد. فوز و رستگاری با او در روز رجوع و بازگشت او و بازگشت اوصیای از خاندان او، بعد از قائم آنان و سپری شدن غیبت او می‌باشد.»
در سایه سار قلم
گل لبخند بر لبان پیامبر شکفته می‌شود و در حالی که عاشقانه به حسن علیه السلام می‌نگرد، حضور قدوم مبارک حسین علیه السلام را انتظار می‌کشد. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم، تبسّم بر لب، لحظه موعود را به شوق ایستاده و امیرمومنان علی علیه السلام، لحظه شمار در آغوش فشردن توست! مدینه دوباره محور توجّه است. هر لحظه که می‌گذرد، التهاب بیشتر می‌شود و انتظار، شیرین تر! و ناگهان... پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم قنداقه نور دیده اش را در آغوش گرفته و نگاه از ماه رخسارش بر نمی‌دارد! برازنده نام این طفل چیست؟ جبرئیل خواهد آمد! باید منتظر بود؛ منتظر اراده خداوند؛ و حسین علیه السلام انتخاب مخصوص پروردگار است.
سالروز صدور پیام تاریخی امام خمینی (ره) خطاب به پاسداران
امام خمینی (س) در تیرماه ۱۳۵۸ به مناسبت میلاد فرخنده سومین پیشوای شیعیان جهان، امام حسین (ع) پیامی خطاب به پاسداران انقلاب صادر کردند و وظایف پاسداران در برابر اسلام و انقلاب را تشریح نمودند.
سپاه نهادی در جهت پیاده کردن اهداف و آرمان های والای انقلاب اسلامی است و نامگذاری سال روز ولادت سالار شهیدان به نام روز پاسدار از این جهت است که سپاه آرمانی بزرگ و مقدس دارد که حفاظت و نگهبانی از نظام و حکومتی است که بر اساس اسلام ناب محمدی - صلی الله علیه و آله- برپا شده است و داعیه ی تحقق نسبی آن را در جهان امروزی دارد و دامنه ی این آرمان تا زمان حکومت عدل جهانی امام مهدی «عج» نیز گسترده است و بدین لحاظ دارای آرمان های مکتبی، انسانی و جهان شمول است که باید همیشه حرکت خود را بدان سوی جهت دهد.
از طرف دیگر ایثار و فداکاری برای حفظ نظام اسلامی و دستاوردها و اصول آن، آرمانی است که سپاه با درس آموزی از حماسه ی حسینی، آن را خط مشی اصلی خود قرار داده است. از این نگاه، سپاه، حسینی و عاشورایی است و همواره آماده است برای حفظ نظام و حکومت اسلام ناب محمدی - صلی الله علیه وآله- فداکاری کند و با تمام هستی خود در نگهبانی از آن، بکوشد.
انتهای پیام/
نظر دهید